آرامشی عجیب در ترک خود ارضایی

اشک هایی که در شکست می ریزیم ,

                                                    عرقهاییست که در تلاش نریخته ابم ...

                                                                                          _{" آدولف هیتلر"}

بیست سال بعد بابت کارهایی که نکردی بیشتر افسوس می خوری تا کارهایی که کردی , پس روحیه ی تسلیم پذیری را کنار بگذار

از حاشیه ی امنیت بیرون بیا ...

 جستجو کن ...

  بگرد ...

   آرزو کن ...

     کشف کن ....

          

زندگی مال ماست , آری مال ما انسانها و می توانیم هر زمان که بخواهیم در کنار خدا پشت میزی رو به افق زیبای بی کران _چای بنوشیم ... خالی از هر غم واندوهی , سرشار از حس بی نهایت بودن , سرشار از حس پاک _{کودکیمان} , سرشار از _{معصومیت} نگاهمان , سرشار از لذت تپش قلب _{کوچکمان} ,,,

شاید    ...    شاید

اگر افسرده ای ,               

                 شاید نا امیدی ,

                                 اگر خودت را گم کرده ای ,  

                                                           شاید خیانت دیده ای ,

                                                                        اگر دیگر از هیچ چیز در زندگی ات لذت نمی بری ,

                                                           شاید همه چیز را رها کرده ای ,

                                اگر به خودت می گویی دیگر بس است ,

شاید شکست خورده ای ,

و و و و و ... و اگر و شاید در میان انبوهی از علامتهای سوال مات و مبهوت به حال و هوای حیران و سرگردان حاکم بر زندگی ات می نگری ... تو تو تو
دوست من , عزیز من , رفیق من تو دستت را در دست من بگذار, من تو را به بیکران خواهم برد تو را به رویاهایت خواهم رساند , تو را با افق آشنا خواهم کرد , تو را به حس شگف انگیز پرواز در اوج خواهم رساند ,,,

این روزگار نمی تواند تو را مجبور به انجام کاری کند تو مختاری , مختار

              اگر در این مرداب و لجن زار مسکوتی , خودت خواستی ,,, من بودم ... شکی نیست

بیا با من , اندکی آنطرف تر , دو قدم مانده به شرشر آب زلال , نرسیده به حس خلا ,,, دستی هست دستی که سالها منتظر توست ,,,, دستش را بگیر

حرفهای من در این کلبه دلنوشته نیستند , من مسئول تک تک حرفها و واژه هایی هستم که در وبم می نویسم و اگر خلاف آن کردم تو مرا محکوم کن ... این چهارپایه و این هم چوبه ی دار , آماده ام برای پس دادن تابان تمام عهدهایی که خط زدم ,,,

      اگر نگاه معصوم داداش کوچولوی من به چکمه هایش سلام نمی کرد.

                           دوستون دارم , با شماهام ! واقعا دوستون دارم  , , ,

اشك پشيماني ...

اراده ي ته  كشيده ...

اندك اميد باقي مانده ...

ارزوهاي ايستاده در صف ...

موفقيت هاي چشم انتظار...

همه و همه دست به دست هم داده اند...

اما تو دست از لج بازي هاي بچه گانه ات بر نمي داري و همچنان ادامه مي دهي به كاري كه متنفري ازش ...

درحالي كه مي داني با اين كار در حال چرخ كردن روحت هستي

                                           " به خودت بيا دوست من "

فقط همین یکبار , دفعه ی آخرم هست...

این جمله وحشتناک برایمان اشناست که خیلی غریبگی می کند.

و چقدر همین یکبار تکرار می شود و می شود چندین بار و کل زندگیمان ....

.

.

.

.

خیلی از افراد هستن که با خوندن یک مطلب تو اینترنت یا هر جایی, به یکباره تصمیم به ترک خودارضایی میگیرند;من نمی گم این کار بده,نه بد نیست ...

ولی ترک یکباره ی این کار سخته و باعث میشه که بعد از تصمیم به ترک اگر این کار رو تکرار کردین ,اراده و اعتماد به نفستون کم بشه و به خودتون بگید که من دیگه نمی تونم پس یه کم منطقی فکرکنید ...

بهترین راه برای ترک این کار ,زیاد کردن فاصله ی بین تکرار این عمل هست,یعنی اگر هفته ای یکبار این کار را انجام می دادید حالا فاصله ی تکرار این کار را به ده الی چهارده روز برسانید.

الانه یه بحث داغی که درباره ی حود ارضایی هست اینه که:

میگن خود ارضایی ضرر نداره و علم نتونسته ثابت کنه که خود ارضایی ضرر داره و و و و و حرفای دیگه که بر ضرر نداشتن خود ارضایی تاکید میکنن....

و خیلی از ادما اینا رو باور می کنن...

خودشون دارن می گن که علم هنوز "نتونسته" ثابت کنه...یکی نیست بگه اغا جان حالا که علم نتونسته ثابت کنه یعنی ضرر نداره...

یعضی ها هم چون این قضیه رو فهمیدن جملشون رو این جوری میگن"علم ثابت کرده که خود ارضایی ضرر نداره"...اما بدون هیچ دلیل و مدرکی

و یه چیز دیگه این که نمی دونم چرا اکثر ما ادما باید حتما یه چیزی رو تجربه کنیم تا باورش کنیم و چرا اینقدر زود هر حرفی رو باور می کنیم...

                                     خودت باش دوست من,نه بازیچه ی دست این و اون             

                                                                    ...

تو رو قسم به قطره ی اشکی که پشیمانی و احساس گناه بعد از خود ارضایی در چشمانت گذاشت خود ارضایی نکن...

نکن این کارو با خودت...

این کارو با خودت...

کارو  با خودت...

با خودت...

خودت...

ودت...

دت...

ت...

...

ببین خودتو نابود کردی اما هنوز نمی خوای این کارو بذاری کنار...

حالم به هم می خوره از این کار...

انتقاممو می گیرم ازش.

          هیچ وقت نگو به اخر خط رسیدی,

                                               به یاد اور معلمت را که می گفت نقطه.

سر خط...

خیلی از افراد که مثلا چند ماهی یا چند سالی است که به این کار عادت کردند وقتی به فکر ترک این کار می افتند ممکنه به خودشون بگن:

((ما که اب از سرمون گذشته و همین چند ماه یا چند سالی که خود ارضایی کردیم  گرفتار عوارض اون می شیم پس چرا ترک کنیم؟))

به جای  اندز و پند و نصیحت , دوتا جمله ی حرفه ای و تکان دهنده رو براتون می گم,جمله هایی که تا به حال امید و انگیزه ی ترک رو در چندین نفر روشن کرده :

1.اعتقاد.ایمان و باور به درمان پذیری ان(خودارضایی)

علا رغم برداشت خیلی از افراد این جمله نمی خواد بگه که برای موفق شدن در ترک این کار باید این تفکر رو داشت بلکه این جمله داره حقیقتی رو میگه که خیلی از افراد اون رو باور ندارن و اون حقیقت اینه که این هم مثل خیلی از حالات روحی و جسمی دیگر قابل درمان است.

2.((ما به شما نوید می دهیم که اگر این افراد مردانه کمر همت ببندند و عزم خود را جزم کنند که این عمل شنیع را ترک کنند از همه ی عوارض ان نجات خواهند یافت))

باور کنید حقیقت داره , باور کنید اگر این عمل رو ترک کنید حتما عوارض ان نیز به مرور زمان از بین خواهند رفت.

از حقیقت نمی شه گذشت,من هم نیومدم که با انکار حقیقت به شماها کمک کنم ما باید حقیقت رو بپذیریم تا بتونیم با اون کنار بیاییم.پس درسته که عوارض ان از بین می روند اما نه طی یکی دو ماه .

همانطور که طی چندین ماه و چندین سال خود ارضایی , ذره ذره به بدن خودمون ضربه زدیم همین قدر زمان هم باید به بدن خودمون مهلت بدیم تا بتونه خودش رو جمع و جور و بازسازی کنه.

خلاصه((من به شما تضمین می دهم که با ترک این عمل از دست همه ی عوارض ان رها می شوید,اما به زمان نیاز دارد)).

هر چقدر سعی کردم مردم بفهمند,

                                              فقط خندیدند...

                                                                ...چارلی چاپلین...

جواب من(آتراسام) به چارلی چاپلین:

چارلی عزیزم,باور به خدا کن برای اولین بار هم این سخنی را که بعد از خندینم به حرفایت,به مردم گفتی تا از من گله کنی,خواندم باز خندیدم...اما دلیل خنده ی این بارم این است که یاد ان روزی افتادم که:

  تو گفتی...

           من نفهمیدم...

                          باز تو گفتی...

                                    من گوش ندادم,چون نمی فهمیدم...

                                                                              باز گفتی...

                                                                                     اما من خندیدم...

پس این بار خندیدم به خنده های حاصل از نفهمیدن ان روزم...

 

و اما خنده ی این بارم باعث شد به یاد اورم که تو با من حرفهایی داشتی و سعی کنم حرفایت را بیشتر بدانم...

 

...امیدوارم مرا ببخشی چارلی عزیز...

 

يه توضيح درباره ي متفاوت بودن اينكه اگر از متفاوت بودن برداشت اشتباه كنيد,و معناي دقيق و قشنگ متفاوت بودن رو ندونيد,و ندونيد كه چه جوري مي تونيد متفاوت باشيد,نابود ميشيد...

اما اگر به معناي حرفه اي تفاوت پي ببريد,اونوقت اين شماييد كه يكه تازيد.